|
Wij
nemen het toetsenbord over van (zo heet
hij niet maar hij luistert wel naar die
naam) Willem Olie.
Onze
eerste kennismaking met de rittensport dateert
menen wij uit 2008, toen wij bij goede vrienden
verbleven in hun recreatiebungalow te Garderen.
Het was diep najaar, een trieste en regenachtige
zondag toen wij een artikel in De Telegraaf
lazen over een puzzelrit in Achterveld;
de Snertrit. Onze vrienden zijn in die rit
afgehaakt, maar voor ons was dit de start
van een nieuwe hobby. We zijn dit jaar 40
jaar getrouwd en onze hobby heeft er nog
niet toe geleid dat wij een echtscheiding
willen gaan aanvragen.
Ik
ben geboren op 21 juli 1945 in Katwijk aan
den Rijn (gemeente Katwijk) en ben er altijd
blijven wonen. Na mijn LTS opleiding kwam
ik als 16 jarige in het bedrijf van mijn
vader terecht. Na allerlei technische avondopleidingen
gevolgd te hebben kwam ik tot de conclusie
dat ik niet tot mijn pensionering in het
autovak werkzaam wilde zijn. Het roer ging
om en ik ben bedrijfseconomische avondopleidingen
gaan volgen tot en met SPD. Als boekhouder,
administrateur, opgeklommen tot hoofd van
de economische en administratieve organisatie
van een grote zorginstelling voor de ouderenzorg,
waar ik tot mijn pensionering werkzaam ben
geweest.
In
mijn vrije tijd, ben ik nu de bestuurder
van de Vereniging van Eigenaren van het
appartementengebouw waar Eef en ik nu in
wonen. Tevens ben ik, in vele gevallen samen
met Eef, tientallen jaren actief geweest
in verschillende verenigingen. Zo ben ik
onder andere 21 jaar voorzitter geweest
van een stichting tot bevordering van het
jeugdwerk en daaraan gelieerde organisaties.
Om fysieke redenen hebben wij deze bezigheden
helaas moeten beëindigen.
Een
grote hobby van ons is om tijdens de vakantie
met de auto, grote, zelf uitgestippelde
en georganiseerde reizen te maken. Zo hebben
wij van de Noordkaap in Noorwegen tot het
zuiden van Spanje en Portugal, en alles
wat er tussenin ligt, al voor een groot
gedeelte bezocht. Hier hopen wij nog lang
mee door te kunnen gaan. Andere hobby’s
zijn, klaverjassen, bridgen en uiteraard
puzzelen. Ondanks dat wij er menigmaal niets
van "bakken" gaan wij elke keer weer met
zeer veel genoegen naar Achterveld. Iedere
keer zeggen wij tegen elkaar: "daar stinken
wij niet meer in" . Alleen was dat nu maar
eens waar!!
Voor
allen die zich voor onze AMBC Achterveld
inzetten, dank jullie wel voor alles
wat jullie voor de vereniging en voor ons
doen. Blijf ons plagen.
Het toetsenbord
geef ik door aan ... Yolande Engelman
Yolande
en Paul zijn na afloop van de ritten in
Achterveld en het bespreken van het ritverslag
iedere keer weer in staat ons desolaat achter
te laten in de trant van "Had je dat dan
niet gezien". Maar vooral omdat het zulke
aardige mensen zijn.
|
