|
Ik vond het een
schitterend initiatief van de redactie
om in iedere uitgave van het clubblad
een lid iets over zichzelf te laten
schrijven. Nu ik het toetsenbord van
Henk Prijs heb ontvangen, is mijn
enthousiasme iets minder, maar ook ik ga
proberen iets over mezelf te vertellen.
Mijn naam is Rien
Hermans, 71 jaar, geboren in Ossendrecht,
trotse vader van 2 knappe dochters (dat
zeggen ze tenminste) en inmiddels opa
van 4 kleinkinderen. Omdat het huis in
Ossendrecht voor ons twee veel te groot
werd, (ik denk dat ik 1x per jaar op de
3e verdieping kwam om de CV te
controleren en te kijken of alles er nog
stond) en we voor het oppassen in
Utrecht om 5 uur het bed uit moesten,
hebben we in 2012 besloten het huis te
verkopen en een mooi appartement in
Utrecht aan te schaffen.
Na het behalen
van mijn diploma's in de elektro-, meet-
en regel-techniek meestal werkzaam
geweest in de chemische industrie. Als
"groentje" begonnen op Total Vlissingen.
Daarna via Heineken Zoeterwoude, waar ik
bier (voor 5 cent) heb leren drinken,
BASF Antwerpen, DOW Terneuzen en AVR
Rotterdam heel veel kilometers gereden
om een boterham te verdienen. Als
werfverantwoordelijke op Esso Rotterdam
(de laatste 15 jaar) mijn "loopbaan"
afgesloten en op 62-jarige leeftijd met
vroegpensioen gegaan. Sinds 4 jaar maak
ik deel uit van de haal- en brengservice
van Auto Reset in Hoofddorp, waarbij ik
auto's transporteer.
In mijn "jonge
jaren" heb ik vanaf mijn 14e tot en met
mijn 44e jaar muziek gemaakt in de band
Replay, waarin ik toetsenist was. Vooral
in Brabant en Zeeland waren we
"wereldberoemd". Naast het oppassen op
de kleinkinderen, samen met mijn lieve
vrouw Rietje houden we de "conditie" op
peil met fietsen, wandelen en
tafeltennis. Omdat ik net zoals velen
van jullie met het NRF-virus besmet ben,
worden er ook aan de rittensport veel
uurtjes gespendeerd. Gelukkig vindt ook
Rietje de ritten en het contact met de
mensen erg leuk.
Het toetsenbord
geef ik door aan ...
Els van Rossen
Dit omdat we bij heel veel ritten na
afloop samen gezellig aan een tafeltje
zitten, maar voor de rest niks van haar
weten.
|
